Als grootste stad van Kazachstan hopen we in Almaty en mooie stad aan te treffen. De stad was ooit de hoofdstad van het land en heeft ruim anderhalf miljoen inwoners. Omdat Kazachstan onlangs zijn visa procedure heeft aangepast is het nog niet voor elke douanier helder wat de regels zijn. Ook biedt internet of de ambassade niet echt duidelijkheid. Een Duits stel dat we in Iran tegen kwamen had een behoorlijke boete gekregen omdat ze geen registratie stempel hadden gekregen bij de grens en deze in de steden die ze bezochten niet konden krijgen. Toen wij het land binnenkwamen hebben we een registratieformulier gekregen met twee stempels er op. Dit zou voldoende moeten zijn maar op het formulier staat wel nog steeds op de achterzijde dat een extra registratie stempel noodzakelijk is. We nemen geen risico en bezoeken het immigratiekantoor in Almaty. Ook hier krijgen we te horen dat de twee stempels voldoende zijn. Blijkbaar staat op het registratieformulier nog een oude tekst.
We zijn speciaal naar de stad gekomen voor de registratie maar nu we er toch zijn willen we de stad natuurlijk ook graag zien. Al snel komen we er achter dat het vooral een westerse stad is met veel kantoren en winkels. De gebouwen zien er uit als betonnen Oostblokflats en de pleinen en parken bieden weinig kleur. Het is een sobere stad waar we weinig cultuur aantreffen. Wel is er goede koffie te krijgen. Meteen de duurste van onze reis maar na zoveel weken zonder genieten we van een heerlijke cappuccino alvorens we teruglopen naar de auto en aansluiten in een lange file om de stad te verlaten.
