Vandaag moet de auto naar de garage. Sandra en Jonas willen graag een waterval in de buurt zien dus spreken we af op coördinaten waar we vanavond willen gaan kamperen.Nu op zoek naar een garage waar ze het rubber van de homokineet aan de aandrijfas kunnen repareren.
Het stadje waar we zijn heeft geen garage dus rijden we naar een grotere stad in de buurt. We vinden een garage die voor een goede prijs alles wil repareren. Het is een schuurtje met een betonnen vloer en een diep gat om onder de auto te kunnen. Het gereedschap ligt in alle hoeken en de monteur loopt lekker op zijn sandalen rond. We hebben niet veel keuze. Anders moeten we naar de hoofdstad Bishkek wat niet bepaald op de route ligt. Daarnaast ziet alles er hier anders uit dus moet je niet te snel je conclusies trekken.
Harm blijft erbij wanneer de auto gedemonteerd wordt. Het ziet er naar uit dat ze precies weten wat ze moeten doen. Binnen no time ligt alles uit elkaar. De monteur wenkt Harm om bij hem in de auto te stappen. Er moet een nieuw rubber gehaald worden. Garages hebben niets op voorraad. Daarvoor ga je naar een winkel. In de oudste afgetrapte Audi die je kan bedenken stuiven ze er vandoor. Maar wel eentje met start onderbreking. Eerst twee geheime knopjes met ventilatie erop indrukken en dan de startknop. Sleutels zijn niet nodig.
Het rubber blijkt een hele opgave. Omdat de auto groot is moet er ook een groot rubber in en deze hebben ze natuurlijk nergens. Alle winkels worden afgestruind. Het kost wat tijd want ook de winkels zien er uit als een dumpplaats waar alles zonder systeem naar binnen wordt geschoven. Ten einde raad rijdt de monteur samen met Harm naar een paar dorpen verderop. Bij hem thuis in de schuur tussen de koe en de geit ligt nog een rubber. Inmiddels is het zeven uur ’s avonds en alles moet nog in elkaar. Maar even snel dat het uit elkaar ging wordt alles ook weer terug op zijn plaats geschroefd. Afrekenen maar en dan wat eten en op zoek naar Sandra en Jonas.
In het donker rijden we een zandweg op naast een groot meer. In de verte zien we een klein lampje reflecteren. Dat moeten de fietsen op het dak van de Defender zijn. De auto van de Zwitsers staat geparkeerd met de tent nog ingeklapt. Die zijn vast ook ergens wat gaan eten. In de verte horen we luide muziek en zien we feestverlichting. Ongetwijfeld gaan we het stel daar vinden. Als we er heen lopen spotten we de twee al snel op het strand bij een paar feesttentjes. Ze hebben een goede borrel op en stellen ons voor aan een paar Kirgiziërs waarvan er eentje jarig is. Er moet wodka gedronken worden.
Er wordt getoost waarna het glas in één keer leeg moet. De glazen worden weer gevuld en de volgende staat klaar om een toost uit te brengen. Het is duidelijk dat we wat in te halen hebben. Iedereen staat al lekker wankel op zijn benen. Als de flessen leeg zijn stapt er iemand in de auto om meer te halen. Het duurt een half uurtje voordat de glazen weer gevuld kunnen worden en het feest in volle gang doorgaat. Van alles wordt er verzonnen met de uitleg dat het Kirgizstan Tradition is. We moeten Engelse liederen voor ze zingen, onze gelukwensen uitbrengen voor de jarige, zwemmen in het meer (waarvoor we bedanken omdat het maar een paar graden boven nul is), armpje drukken en ga zo maar door. Dan komen de eerste borden met eten op tafel. Schapenlever en nieren. Hierna worden we uitgenodigd in de yurt voor het avondmaal.
Mannen en vrouwen hebben een aparte plek aan tafel. Steph en Sandra weten van niets en gaan natuurlijk op de verkeerde plek zitten. Ze worden gecorrigeerd door de andere vrouwen maar de mannen geven toestemming omdat ze speciale gasten zijn. Sandra kan inmiddels niet meer rechtop zitten van alle wodka. Het is elf uur en ze zijn al sinds zes uur aan het drinken zonder nog gegeten te hebben. Er wordt heerlijke schapenbouillon geserveerd met een lamsbout zo groot dat je er drie dagen van kan eten. Ook Jonas heeft zoveel op dat Steph de twee naar buiten moet begeleiden om het binnen netjes te houden. Harm blijft binnen bij het feest want er moet meer gedronken en gegeten worden. Steph heeft als vrouw zo haar verantwoordelijkheid maar de mannen moeten kunnen feesten. Er wordt nog een andere vrouw naar buiten gestuurd om polshoogte te gaan nemen en Harm te informeren dat het allemaal goed gaat.
De jarige wordt naar voren gehaald en zijn broer houd een lange saaie toespraak waarin hij zijn broer alle goeds wenst. Het is een monotoon pleidooi waarbij iedereen verveeld om zich heen kijkt. De jarige krijgt van zijn broer wat geld in de hand gedrukt en ze omhelzen elkaar. Nu kan er weer gedronken worden en wordt de delicatesse van de avond naar binnen gedragen. Schapenkop. Drie zwartgeblakerde hoofden worden geserveerd. Als gast krijgt Harm de lekkerste stukjes. Oren, neus en wang. Goed voor de potentie wordt erbij gezegd. We zijn natuurlijk veel te oud om nog geen kinderen te hebben.
Na ons buikje vol te hebben gegeten is het tijd om te gaan slapen. Sandra en Jonas zijn een uur eerder al naar huis gegaan omdat ze geen wodka meer konden zien. Terug bij de auto is hun tent alleen nog steeds niet opengevouwen. Er ligt niemand in of om de auto dus zullen ze verdwaald zijn of onderweg omgevallen zijn. Dat wordt dus zoeken. Na tien minuten roepen en zoeken vinden we het stel op en top vrolijk tussen de duinen. Ze zijn hun slippers kwijt geraakt en lopen op hun bloten voeten in rondjes. We begeleiden ze naar de auto en duiken zelf ook ons nest in. We horen nog regelmatig het gekraak van hun autodeur en vervolgens wat ‘gebulder’. Daarna vallen onze ogen dicht.
