In Georgië merkten we voor het eerst dat het sturen iets zwaarder voelde. We hadden er niet veel aandacht voor en dachten dat het misschien door de warmte zou komen of dat we gewoon voor het eerst veel moesten sturen vanwege de slechte wegen. We controleerden dagelijks het oliepeil van de stuurbekrachtiging en er zat altijd voldoende in dus daar zou het ook niet aan moeten liggen. Halverwege Iran begint het stuur midden in de woestijn wel echt moeilijk te doen. Het lijkt net of het af en toe vast zit. Bij het insturen kom je bijna niet rond en terug gaat het met horten en stoten. Licht, zwaar, licht, etc. Voor het eerst controleren we het oliepeil goed. Tot nu toe hebben we alleen gekeken of er genoeg in zat maar niet precies hoe veel. Nu zit er meer in dan er volgens het streepje in zou moeten. Ook is de kleur wat donker maar we kunnen ons niet herinneren welke kleur het zou moeten zijn. Als het goed is zit de zelfde vloeistof in de versnellingsbak (voor ons ATF1100) en deze is zeker niet donkerbruin/zwart.
We zitten ver weg van een stad en hebben dus geen garage in de buurt. Harm pakt het instructieboek erbij wat wel uitleg geeft hoe we de hele stuurbekrachtiging kunnen vervangen maar niet wat er allemaal stuk kan zijn of hoe we het kunnen verhelpen. Wel staat er dat je na vervangen de olie moet laten doorlopen door meerdere keren helemaal naar links te sturen, 2 a 3 seconden wachten, en naar rechts te sturen, weer wachten. Het lijkt iets te helpen maar na een uurtje op de weg wordt het langzaam weer slechter. Een dag later halen we wat olie uit het reservoir zodat het pijl weer klopt maar helaas zonder resultaat. We zullen dus echt zo snel mogelijk een garage op moeten zoeken.
Inmiddels zitten we in Tabas en is de grote stad Mashhad ongeveer 500 kilometer verder door een lege woestijn. Gelukkig is het een goede weg en is het voornamelijk rechtdoor. We gokken het er op en hopen maar dat het stuur niet in een bocht vast komt te zitten of dat we voor iets uit moeten wijken.
Via de iOverlander app hebben we een hostel in de stad uitgezocht. Eenmaal aangekomen verteld Vali, de eigenaar van het hostel, dat er om de hoek een officiële Toyota garage zit. Ze zijn al dicht maar morgen zijn ze al vroeg open.
Nog voor openingstijd staan we voor de deur. Vali is mee om te vertalen. Eén van de medewerkers staat ook al voor de deur en blijkt prima Engels te kunnen. We leggen alles uit en zodra de “Meester” monteur zoals ze het hier noemen er ook is mag de auto de brug op. Als snel denken ze dat de pomp stuk is. Een onderdeel dat €900,- kost. We bellen met onze garage in Nederland om te overleggen. De prijs klopt wel maar misschien is het niet de pomp maar het kruisstuk ervoor. Als ik het de Meester monteur uitleg vertelt hij hier inmiddels ook naar aan het kijken te zijn.
Het duurt de hele dag. Om acht uur ’s ochtends stond de auto op de brug en uiteindelijk is het een uur of vier voordat de reparatie klaar is. Ze zijn met twee man bezig geweest en hebben de auto meteen een grote beurt gegeven. Nu afwachten wat de schade is.
Grote beurt
Luchtfilter
Interieurfilter
Oliefilter (zelf meegenomen)
Brandstoffilter (zelf meegenomen)
Nieuwe motorolie
Kapot remlicht vervangen (rechtsachter)
Kapot voorlicht vervangen (linksvoor)
Kruisstuk stuurbekrachtiging vervangen
Nieuwe stuurbekrachtiging olie
Totale kosten inclusief manuren €230,-. En de auto rijdt zoals vanouds. We zijn blij en opgelucht. Nu kunnen we met gerust hart de grens over naar Turkmenistan waar we een transitvisum hebben voor drie dagen.
Toyota Garage
Bahar Avenue, Mashad, Iran
top service