Latest Posts
We hebben kaarten voor de ijshockey wedstrijd in Yekaterinburg. Online hebben we plekken uitgekozen en hopen in het vak van het thuisteam Avtomobilist te zitten. Voor de wedstrijd duiken we nog even een koffietentje in tegenover het stadion. Het zit
Na een paar dagen de auto niet uit geweest te zijn en veertien uur per dag naar de achterkant van vrachtwagens te hebben gekeken verruilen we de natte en koude tent en vieze motelletjes voor een prachtig hotel in Omsk
Als we ’s ochtends opstaan regent het nog steeds. Via het grindpad rijden we terug de hoofdroute op richting Novosibirsk. Al snel zitten we achter een vrachtwagen die met max zestig niet echt opschiet. Na vele bochten lukt het eindelijk
Zodra we de grens over zijn zien we het landschap veranderen. De vlaktes maken plaats voor bergen en bossen. We rijden over de Chuya snelweg (M52) door het Altai gebergte en volgen de Katun rivier. In het licht van de
Door de sneeuw rijden we tot het hek van de Mongoolse grenspost. Ik stap uit en blauwbekkend wacht ik mijn beurt af bij een klein hokje. Mongolen proberen altijd voor te kruipen dus duw ik de man achter mij opzij
Vanmiddag lagen we nog in een beekje met smeltwater. Op een paar wolken na was het zonnig. Het water was koud maar met 24 graden Celsius waren we zo weer opgewarmd. Nog geen paar uur later, vlak voor de grens
Voor deze reis hebben we ons appartement ingeruild voor een huisje op wielen. Op het dak hebben we een ruime tent met comfortabel matras. De keuken bestaat uit een benzine brander met twee kookpitten en een voorraadkast. We hebben een
Overal waar we komen is Steph op zoek naar vriendjes. Tijdens onze reis naar de Noordkaap heeft ze dagen ‘Moose’ geroepen voordat we er een zagen. Nu wil ze kamelen zien, beren en wel wolven, adelaars en jaks. Met de
In de verte zien we een paar tenten staan met een hoop geparkeerde auto’s. Er is duidelijk iets te doen dus koersen we richting de menigte. We parkeren de auto en lopen het publiek in. Rondom een grasveld staan tribunes
Nadat we de hoofdstad Ulaanbaatar achter ons lieten ging de reis verder naar het westen. Eerst over asfalt en daarna over gravel. Via de zuidelijke snelweg willen we Ulaanbaishint zien te bereiken om daar de grens over te gaan naar